Boerderij Herikhuizen

Op deze plek stond vroeger een boerderij met bijbehorende akkers. Deze locatie is waarschijnlijk al bewoond sinds de prehistorie. Ook al voor de vroegere bewoners van de Veluwezoom was dit een goede plek om te verblijven. Dit vanwege de goede gronden om wat te kunnen verbouwen en het aanwezige water uit de bron van de Zijpenberg.

In 1365 wordt de naam Herikhuizen voor het eerst schriftelijk vermeld. Dit in een document waarin Aleijt van Herinchusen goederen overdraag die voortkomen uit de nalatenschap van haar vader. De naam Herikhuizen komt in het verleden in verschillende vormen voor, zoals: Herikhuijsen, Herinckhuisen, Herinckhuijsen en Herinchusen.

Boerderij Herikhuizen is bewoond geweest tot begin jaren 90. In 1999 heeft eigenaar “Natuurmonumenten” de boerderij afgebroken en omgevormd tot een ruïne. Deze ruïne biedt nu een woonplek aan bijvoorbeeld uilen en vleermuizen. Op het veld rondom de ruïne is regelmatig grofwild, zoals reeën, edelherten en wilde zwijnen waar te nemen. Met een beetje geluk kan je de wilde zwijnen een modderbad zien nemen en zich daarna af zien schuren aan de stenen van de ruïne.

Er is zelfs een boek geschreven over deze plek. Het boek “De kinderen van het achtste woud”, geschreven door Els Pelgrom, speelt zich af rondom boerderij Beekhuizen. Het verhaal uit het boek is verzonnen, maar de locaties zijn gebaseerd op deze omgeving.