Langbladige druifhyacint (Muscari armeniacum Baker)

Omschrijving: de langbladige druifhyacint is in de natuur een vrij zeldzame plant die vooral voorkomt als stinsenplant op landgoederen. Kenmerkend zijn de trosvormige blauwe besjes. De plant is een kruid en wordt ongeveer 10 tot 30 cm groot.
Voorkomen: hebben een voorkleur voor een zonnige tot half beschaduwde standplaats op enigszins rijke grond. Je kan ze tegenkomen langs bosranden, op grasvlakten en als stinsenplant op landgoederen. Ze zijn als tuinplant erg populair en komen dan ook als verwilderde versies in de natuur voor.
Levensduur: overblijvend.
Wortelstelsel: bolvorm.
Stengel: de stengels zijn niet behaard en rechtopstaand.
Bladeren: de twee tot drie bladeren zijn bijna net zo lang als de steel waar de bloem op zit.
Bloemen: de bloemen zijn tweeslachtig en staan in trossen in de vorm van een aar.
Bloeiperiode: maart t/m mei.
Voortplanting: de vrucht is een doosvrucht.
Bijzonderheden: bestuiving geschiedt door bijen en hommels.

Classificatie: Muscari (geslacht) – Asperge (familie) – Eenzaadlobbigen (clade) – Bedektzadigen (clade) – Zaadplanten (klasse) – Landplanten (stam) – Planten (Rijk).