Honingbij-Apis mellifera

Bijen en hommels (familie Apidae)

Binnen de orde van vliesvleugeligen zijn de bijen en hommels vertegenwoordigd in de familie Apidae. Binnen deze familie komen de geslachten van honingbijen, solitaire bijen, angelloze bijen en hommels voor.

Honingbijen

Wilde honingbijen kom je in Nederland bijna niet tegen. De honingbijen die we in de tuin en in de natuur op de bloemen zien, zijn door imkers gehouden bijen. Het zijn de vrouwtjes bijen die de nectar en het stuifmeel verzamelen. Zolang de temperatuur boven de 10 graden is, kan je buiten honingbijen verwachten. Bij lagere temperaturen trekken ze zich terug in de bijenkast. Naast de honing die ze maken zijn bijen natuurlijk erg belangrijk voor de bestuiving cq. bevruchting van bloemen.

Honingbij-Apis-mellifera

Solitaire bijen

In Nederland komen er meer dan 300 soorten solitaire bijen voor. Het grote verschil met de honingbij is dat de solitaire bij werkzaamheden zoals het maken van een nest en het zoeken naar voedsel altijd alleen doet. Honingbijen acteren daarentegen in groepsverband.

De grootte van solitaire bijen kan variëren van een paar millimeter tot ongeveer anderhalve centimeter. Solitaire bijen leven kort, vaak maar een paar weken. Het nageslacht kan overwinteren als larve, pop of imago. Voorbeelden van solitaire bijen zijn de behangersbij, metselbij en zandbij.

Hommels

Hommels kan je goed herkennen aan het stevige lichaam voorzien van een dichte beharing. Daarbij hebben ze vaak gekleurde ringen op de borst en op het achterlijf. Door het wat gedrongen lichaam en de beharing kunnen ze ook beter tegen lagere temperaturen. Daardoor zie je hommels vaak al in het begin van het voorjaar rondvliegen. In Nederland komen ongeveer 30 hommelsoorten voor en wereldwijd zo’n 250. Net zoals de honingbij leven hommels in een kolonie. De grootte van de kolonie is echter wel een stuk kleiner, variërend van 40 tot 400 hommels. Hommels hanteren verschillende tactieken om bij de neactar van de bloemen te komen. Sommige soorten hebben een lange uitrolbare tong om bij de nectar te kunnen komen. Andere soorten boren een gat dicht bij de bloembasis om zo de nectar te kunnen bemachtigen.