Veldmuis (Microtus arvalis)
De veldmuis is een in praktisch heel Nederland veel voorkomende woelmuis. Alleen op enkele waddeneilanden komt de veldmuis niet voor. Veldmuizen kunnen zich, onder gunstige omstandigheden, enorm snel voortplanten. Dit kan dan tot plagen leiden.
Algemene informatie over de veldmuis
Net als de andere woelmuizen heeft de veldmuis een gedrongen lichaam. Zijn vacht kan variëren van gelig tot bruingrijs van kleur en is zacht en kort. Zonder staart wordt een woelmuis ongeveer 100 tot 120 mm lang en de staart kan een lengte bereiken van ongeveer 30 tot 50 cm.
Leefomgeving van de veldmuis
Veldmuizen hebben een voorkeur voor drogere open plekken met niet te hoge begroeiing, zoals grasvelden, bermen, dijken en akkers. Ze zijn vooral in de schemer en ’s nachts actief. Dit doen ze in verscheidene korte periodes afgewisseld met rustpauzes. Vaak gaan ze met meerdere veldmuizen op zoek naar voedsel. Dit, waarschijnlijk, de kans om door een predator gepakt te worden te verkleinen.
Wat eet een veldmuis?
De veldmuis eet voornamelijk plantaardig voedsel zoals grassen, kruiden, granen, knollen, schors en vruchten. Soms eten ze ook wel een ongewervelde.
Weetjes over de veldmuis
- Classificatie: Microtus (geslacht) – Woelmuisachtigen (familie) – Knaagdieren (orde) – Zoogdieren (klasse)
- De veldmuis houdt geen winterslaap. Ze leggen wel een voedselvoorraad aan in hun holletje.
- Veldmuizen komen meestal niet verder dan ongeveer 8 meter van hun hol vandaan.
- In een piekjaar kunnen er wel meer dan 1.000 holen op een hectare landbouwgrond voorkomen.
- Een holenstelsel van een veldmuis bestaat uit een nest- voorraad, en eetkamer.
- Veldmuizen worden gemiddeld 1 tot 2 jaar oud.