Edelhert

Edelhert (Cervus elaphus), man

Edelhert man met op de achtergrond een hinde

Edelhert (Cervus elaphus)

Het edelhert is een imposante verschijning als je die ontmoet tijdens een wandeling op de Veluwezoom. De meeste kans op een ontmoeting met het edelhert maak je in de vroege ochtend of net voor zonsondergang.

Algemene informatie over het edelhert

Na de eland is het edelhert het grootste Europese hert en daarmee het grootste hert van ons land. Qua grootte is het edelhert te vergelijken met een paard en de schofthoogte ligt tussen de 100 en de 140 cm. Het mannetjes edelhert noemt men een ‘Hert’ en deze heeft een gewicht van 90 tot 190 kg. Het vrouwtje weegt tussen de 70 en 120 kg en noemt men een ‘Hinde’. De vacht van het edelhert is ’s zomers roodbruin (hier komt de naam ‘roodwild’ vandaan) en ’s winters grijsbruin. De mannetjes hebben een groot en breed gewei dat meestal bestaat uit 8 tot 12 vertakkingen. Aan het aantal takken kan je niet de leeftijd aflezen. Het aantal takken wordt met de jaren wel groter, maar het totaal aantal takken hangt af hoe goed het hert doorvoed is. Edelherten kunnen in uitzonderlijke situaties wel 25 jaar oud worden, maar meestal bereiken ze een leeftijd van maximaal 15 jaar.

Leefomgeving van het edelhert

Het edelhert komt van oorsprong in onze omgeving voor. In het begin van de 20ste waren ze echter vrijwel uitgestorven, maar werden voor de jacht weer uitgezet in bijvoorbeeld Kroondomein Het Loo en op De Hoge Veluwe. Vroeger zwierven edelherten regelmatig door het laagland en zochten bijvoorbeeld ook de uiterwaarden van rivieren op. Door de overbevolking in Nederland hebben edelherten zich terug moeten trekken naar de veel kleinere territoria in voornamelijk bosgebieden.

Wat eet het edelhert?

Het edelhert is een grazer en voedt zichzelf vooral met planten, zoals grassen, heide, scheuten en loof van bomen. Daarnaast eet het edelhert ook knollen en zaden. Bij gebrek aan dit voedsel willen edelherten ook wel boombasten afschillen en jonge boompjes afbijten. Hierdoor kunnen zij ook schade aanbrengen. Het voedsel slaat het edelhert eerst op en gaat het daarna op een rustige plek herkauwen, ze zijn dus net als de koe herkauwers.

Weetjes over het edelhert

  • Classificatie: Cervus (geslacht) – Hertachtigen (familie) – Evenhoevigen (orde) – Zoogdieren (klasse)
  • Ieder jaar in januari/februari werpt het mannetje zijn gewei af. Omstreeks juli is het gewei weer volledig aangegroeid. De reden dat dit, energie verslindende, proces plaatsvindt is om het gewei altijd optimaal te hebben zodra de bronstijd begint. Het gewei is namelijk zeer bepalend bij het imponeren en de gevechten die om de vrouwtjes plaatsvindt. Uiteindelijk betekent dat de winnaar mag paren met de vrouwtjes en zich voort kan planten.
  • Het gewei van een hert bestaat uit bot.
  • Je hoort edelherten niet veel geluid maken. Het meeste geluid maken de mannetjes tijdens de bronstijd, waarbij ze een doordringend brullend geluid maken, ook wel burlen genoemd. Als de hinden verstoord worden, kunnen ze een blaffend of grommend geluid laten horen.
  • Edelherten behoren tot de familie van de hertachtigen en tot de evenhoevigen. Dit betekent dat zij een even aantal tenen hebben en aan de twee middelste tenen zitten de hoeven. Andere voorbeelden van evenhoevigen zijn runderen, het schaap en het varken.

 

Edelhert-hinde-Cervus-elaphus

Edelhert, hinde

 

zoogdieren