Eider (Somateria mollissima)

De eidereend is met zijn lengte van ongeveer 60 tot 70 cm en spanwijdte van ruim 90 cm de grootste eend van het noordelijk halfrond. Deze redelijk algemeen voorkomende eend wordt gemiddeld ongeveer 18 jaar oud, maar er zijn ook individuen bekend van meer dan 30 jaar oud.

Waar leeft de eider?

Eidereenden hebben een duidelijke voorkeur voor zeekusten als leefomgeving, maar je kunt ze ook tegenkomen op zoetwatermeren. De meeste eidereenden die je in Nederland ziet zijn wintergasten die in Noord-Europa broeden. Een klein deel broed van de eidereenden broed in Nederland, waaronder op de Waddeneilanden. Nederland ligt echter wel aan de zuidgrens van hun broedzone.

Wat eet de eider?

Het voedsel van eidereenden bestaat hoofdzakelijk uit kreeftachtigen, mossels, kokkels en andere weekdieren. Deze vangen ze op de zeebodem.

Hoe herken je de eider?

De kenmerkende vorm van de eider is misschien wel het meest opvallende kenmerk. Bij het mannetje is de kruin van de kop zwart, de zijkanten wit en op de zijkanten van het achterhoofd heeft het mannetje een groene vlek. Verder is bij het mannetje de bovenzijde van het verenkleed wit en de buikzijde zwart. Het vrouwtje is bruin van kleur en voorzien van zwarte strepen.

Weetjes over de eider

1. Classificatie: Somateria (geslacht) – Eendachtigen (familie) – Eendvogels (orde) – Vogels (klasse)
2. Broeden doen eiders in kolonies langs de zeekusten. De vrouwtjes komen vaak weer terug naar de plek waar ze zijn geboren.

1. Eiders beleggen hun nest met dons. Deze dons werd vroeger veel gebruikt in dekbedden. Dat is tegenwoordig veel minder in verband met de vele alternatieve materialen. In IJsland wordt het verzamelen van dons uit de nesten nog steeds commercieel toegepast. De vogels worden daarbij wel beschermd omdat het dons pas uit de nesten wordt verzameld, zodra de jongen het nest hebben verlaten.